Çok yakın bir arkadaşım yazılarımı okuduktan sonra hem tebrik etmek, hemde düşüncelerini belirtmek inceliğini göstermiş. Elvancığım fikirlerime değer verdiğin ve takip ettiğin için teşekkür ederim.
Bende kendisine biraz cesaret vermek istedim, umarım okuyan her kese biraz cesaret biraz inanç desteği olur yazdıklarım.
Arkadaşım şakayla karışık "aman olum bak Ankaradasın, burunlarının dibinde alır götürürler seni" diye takılmış, peşinede "şaka bir yana gerçekten doğru şeyler yazıyorsun ama senin benimle olmaz herkesin bişiler yapması gerekio memleket gitti elden çok yazık " diyerek katkıda bulunmuş sağolsun.
Ve aslında doğruda söylemiş, günümüz Türkiyesinde; vatan, cumhuriyet, hukuk ve Türklük diyen sesi çıkabilen tüm aydınlarımız şimdi silivride değil mi ? Hem de hala haklarında net bir iddaneme ortaya konamadan, 2 yılı aşkın bir süredir cebren ve hile ile tutuluyorlar parmaklıklar ardında.
İnsanın aklına Damat Ferit Paşa hükümetinin icraatları geliyor ister istemez... İngilizlere yaranmak için 90000 sandık cephaneyi denize boşalttıran Damat Ferit Paşadan bahsediyorum... Sevr antlaşmasının imza altına alınması icraatından mesul olan bu zat da o dönemde kuvvacıları toplamayı kendine bir görev edinmemişmiydi !
Ayrıca Cumhuriyet de bir kişinin aklında bir fikirden öte birşey değilmiydi ? mütareke yıllarında ezilirken vatanın her köşesi. Başta bir Mustafa Kemal vardı yalnızca, o bir oldu iki, iki oldu beş, beş ten milyonlar doğdu. O güruh Cumhuriyetin 10. yılda 15 milyon genç oldu.
Halide Edip Adıvar hanımefendinin miting fotografları geliyor gözümün önüne, ingilizlerin çektiği fotografları görmüştüm. O mütareke yıllarında işgal altında, o mitinge katılmak ya jurnalcilere enselenmek ya da muhakkak ölüm demek, ama binlerce insan vardı o meydanda, yürekleri vatan sevgisiyle yanıp tutuşan,muhakkak heyecandan yüzleri kızarmış, titreyerek dinleyen, hep bir ağızdan ya istiklal ya ölüm diye haykıran insanlar.
Aradan 87 yıldan fazla zaman geçti nerdeyse 90 yıl...
Ama inan içimden bu milletin bir Halide Edip'e, bir Mustafa Kemal'e daha ihtiyacı olacak diye inanılmaz bir ürpeti var. Susamam kimse susmamalı...
Benim amacım; o 7 kişiyi en azından birkaç kişi daha arttırabilmek.belki o bir kaç kişi de susmaz birkaç kişi ile konuşur ve onlarıda susmamaya ikna eder, Kimbilir belki uyuyan ejderha uyanır. Ölü toprağını silkeler üzerinden, belki bir kelime yeter, belkide destanlar yazmak gerekir, bilmiyorum, ama ben elimden geleni yapacagım...
Sevgilerimle.
Bu arada arkadaşımın yazılarımı okumuş olmasından öyle mutu oldum ki :) Teşekkürler Elvan, Sezgin'e ve çocuklara selamlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder